شدنی نیست ولی، زیرا من
تا تهِ عمر، همان نو پسرم!
گفته بودی که دو بوسم بده و حافظ باش!
بوسه ها بر سر گورت زدم و،
همچنان نو پسرم!
" یار شیرین سخن ِ نادره گفتار " تو کیست؟
" آن که در طرز غزل نکته به حافظ آموخت! "
سعی بسیار نمودم که شوم او، لیکن
همچنان نو پسرم!
به مقامت در شعر،
حسدم می آید، لیک
" تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف!
مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی! "
و من امروز چو دیروز،
همان نو پسرم!
ناصر دادرس 1393/1/16
0 نظرات:
ارسال یک نظر